آشپزی چینی | آشپزی ملل | غذای چینی | چین | آموش آشپزی چاشنی
آشپزی ملل-آشپزی چینی
آشپزی چینی به آشپزی ای اطلاق می‌شود که در کشور چین مرسوم بوده است.
این آشپزی یکی از سه مکتب مادر آشپزی جهان است.
از ویژگی های خاص این آشپزی می‌توان به خرد کردن اجزا غذا به طوری که هنگام صرف غذا نیاز به بریدن آنها نباشد، کم پختن اجزا غذا و طبخ جداگانه اجزای غذا خصوصا سبزیجات اشاره کرد. آشپزی در مناطق مختلف چین به شیوه‌های متفاوت انجام می‌شود.
تفت دادن آشناترین روش پخت و پز چینی است. در این روش محتوایات غذا را به برای مدت کوتاه در روغن داغ چرخ می‌دهند.
هنگام تفت دادن معمولا تره‌بار آبدار و گوشت را جدا از سایر مواد تفت می دهند.
گوشت، مرغ، ماهی، و انواع تره‌بار مانند سیر، پیاز، کرفس، فلفل سبز، جوانه ماش، کدو از جمله موادی است که با این روش پخته می‌شود.
بخار پز کردن یکی دیگر از روش‌های متداول در آشپزخانه های چینی است.
برای بخارپز کردن معمولا از ظرف های چوبی استفاده می‌شود. غذاهای بخارپز شده با انواع سس صرف می‌شود.
مرغ، گوشت یا ماهی بلوری با روش خاص دیگری در آشپزی چینی پخته می‌شود.
در این روش ماده مورد طبخ در دیگ آب جوشی می اندازند. پس از یک یا دو دقیقه جوش زدن زیر دیگ را خاموش می‌کنند و ماده مورد طبخ را پس از سرد شدن تکه تکه کرده، در ظرف می کشند.
کاری چینی یا خورش چینی به غذایی گفته می‌شود که در سس پخته می‌شود. ادویه آن معمولا زنجبیل تازه و دارچین است و سس سویا دارد.
خورش چینی شباهت هایی به خورش ایرانی دارد و با نان یا برنج خورده می‌شود.
برخی غذاهای چینی
مرغ کنگ پائو، مرغ ترش و شیرین، کباب پرندگان، سوپ تخم مرغ، گردوی روغن جوش، میگو روغن جوش، پلو تفته